-
1 chemia roślin
• phytochemistry• plant chemistry -
2 chemia
-i; f* * *f.Gen. -ii1. ( dziedzina wiedzy) chemistry; chemia analityczna/fizyczna/jądrowa/kwantowa analytical/physical/nuclear/quantum chemistry; chemia biologiczna biological chemistry, biochemistry; chemia farmaceutyczna/kliniczna pharmaceutical/clinical chemistry; chemia organiczna/nieorganiczna/ogólna organic/inorganic/general chemistry; chemia rolna agricultural chemistry; chemia roślin phytochemistry, plant chemistry; chemia spożywcza food chemistry; chemia stosowana/teoretyczna applied/pure chemistry; postępy/badania w dziedzinie chemii advances/research in chemistry; studiować chemię study chemistry; wykładać chemię l. uczyć chemii teach chemistry; uczyć się chemii study chemistry; podręcznik do chemii chemistry textbook; doktorat z chemii Ph.D. in chemistry.2. szkoln. chemistry class; (= lekcja chemii) chemistry lesson.3. pot. (= produkty chemiczne) chemicals; wszystko, co nas otacza to tylko chemia we are surronded by nothing but chemicals.4. pot., med. chemotherapy; leczyć chemią treat by l. with chemotherapy; być po chemii have undergone chemotherapy.5. sl. (= narkotyki) chemicals, drugs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chemia
-
3 phytochemistry
chemia roślinfitochemia -
4 plant chemistry
chemia roślinfitochemia
См. также в других словарях:
chemia — ż I, DCMs. chemiamii, blm «nauka zajmująca się badaniem właściwości i budowy różnych substancji oraz badaniem przemian jednych substancji w inne» Chemia farmaceutyczna, jądrowa, kliniczna, kwantowa, przemysłowa, rolna, spożywcza, techniczna.… … Słownik języka polskiego
rolnictwo — n III, Ms. rolnictwowie, blm 1. «jedna z podstawowych i najstarszych dziedzin gospodarki człowieka; uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich mająca na celu uzyskanie produktów roślinnych i zwierzęcych» 2. «zespół… … Słownik języka polskiego
chemosterylant — m IV, D. u, Ms. chemosterylantncie; lm M. y chem. chemosterylanty «substancje syntetyczne (zwykle związki organiczne) wywołujące bezpłodność u owadów, stosowane w ochronie roślin» ‹chemia + łac.› … Słownik języka polskiego
organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… … Słownik języka polskiego
